Inhoud

Grappig-Ernstig-Ontroerend-Simpel-Gewoon-Eigenzinnig-Vrolijk-Kwaad-Bewogen... kortom écht Bob's

Stuurlui van Antwerpen aan de wal...

De koning spreekt zijn bezorgdheid uit over populisme in Europa. Ook in eigen land. So what ?  Mag het nog ?
Hij maakt een parallel met de jaren dertig,waar de crisis ook aanleiding was tot polarisatie en persoonsverheerlijking. So what ?  Kan het nog ?

Zélf heb ik deze vergelijkingen ook al gemaakt in mijn boek 'Depressie is geen ziekte' in 1999 en in diverse interviews.Ik heb diverse keren gewaarschuwd voor het feit dat het misnoegde volk klaar was voor een nieuwe dictatuur en gevaarlijke leiders en demagogen. Toen was er zelfs nog geen sprake van politieke partijen als NVA. Als deze dan, door de Koning, toch al bedoeld zou zijn...

Ook buitenlandse staatshoofden in Nederland,Duitsland en elders spreken hun bezorgdheid uit en manen het volk - aan wie het 'populisme' ontspruit- aan, om voorzichtig te zijn en niet blindelings mee te stappen in de mooie, maar vijandige praatjes over schuldenbokken en vreemde boosdoeners.

De crisis die we doormaken is heel wat complexer dan het simplistische discours dat door sommige politieke partijen aan de bevolking opgevoerd wordt.

Bart De Wever is wéér verontwaardigd. Over deze bezorgde en terechte uitspraak van de koning. Hoe kan het ook anders. Bart De Wever is steeds en altijd verontwaardigd. Het is zijn handelsmerk. Daarmee scoort hij ook psychologisch bij vele ontevredenen. Je kan het altijd horen aan zijn stijgende en zangerige 'zatsmelodie'. Als een verongelijkt Bartje zingt hij dan de klaagzang van het misbegrepen,mis-handelde en gepeste jongetje.

De baarlijke duivel van een boze Koning, de pester, moet dan wég ! Op de radio en in opiniestukken zal hij er nu alles aan doen om de populatie ervan te overtuigen dat het de Koning is die het land verdeelt. Niet hij ! De Koning moet gestraft worden en het zwijgen worden opgelegd. En velen huilen nu mee met Bart in het bos.

Als Bart De Wever zich aangesproken voelt - en zijn reacties bewijzen dat- heeft de vorst terecht een punt. Misschien moet hij zich, als oudere vader van de natie, zelfs wat méér gaan uitspreken ipv. te moeten zwijgen. Zwijgen is nu, in zijn nieuwe functie, aan Bart De Wever zélf. Hij moet het nu op zijn 42e gaan bewijzen. Het is helemaal niet gepast dat een burgemeester (hij heeft de eed afgelegd) de Koning bekritiseert. De Wever zit nog altijd op twee stoelen tegelijk. De ene van partijvoorzitter. De andere van burgemeester.
Tenzij die burgemeester helemaal niet de ambitie heeft om zijn ambt sereen en hardwerkend uit te oefenen,voor het volk, maar meteen President wil worden !? President van de republiek Vlaanderen..? Alleen maar op basis van woorden ?
Tot die tijd is een Koning echter nog altijd Koning en een burgemeester nog altijd burgemeester ! Wie moet wie terechtwijzen ?

De burgemeester van een stad als Antwerpen heeft zijn handen normaal meer dan vol om 6 jaar lang, in de praktijk te brengen wat men met alle mooie woorden aan het volk heeft beloofd. Dus, Bart De Wever, treed nu eindelijk eens af als charismatisch partijvoorzitter van NVA. Bewijs dat het niet alleen te doen is om macht en glorie.Werk zes jaar lang keihard, in stilte, voor 't stad van A. en kom dan na die zes lange jaren vertellen wat je allemaal écht hebt gerealiseerd.

Tot nu toe is er door jou alleen maar 'gebakken lucht' verkocht. Dat is de betekenis van 'populisme'. Veel gemekker en weinig wol ! DOE HET Bart ! Dan pas zal je geloofwaardig zijn. Dan pas kan je zeggen : 'Yes, we can !'

Leg jezelf het zwijgen op ipv. al die anderen. Laat het allemaal 'zien' ipv. 'horen'.Werken,werken,werken nu...De tijd van de praatjes is voorbij. Het volk is uiteindelijk niet tevreden met woorden alleen ! Onderschat hen niet in arrogant misprijzen. En...overschat vooral jezelf niet !
De beste stuurlui van Antwerpen staan, tot nu toe trouwens, nog altijd aan de wal...

Aangespoeld

 18 lijken op Lesbos


Terwijl we dagenlang in alle media het wel en wee van de aangespoelde bultrug Johannes, op het eiland Texel hebben 'moeten' volgen, spoelden er hier vrijdag op Lesbos 18 lijken aan van vluchtelingen uit Afghanistan,Iran en andere landen...
Amper één enkel kort beeldverslag op het Belgische VRT-journaal en nergens voor de rest in kranten of nieuwsberichten een vermelding waard.
Kennelijk is de nieuwswaarde van dit drama te verwaarlozen !?

Jaarlijks stromen tienduizenden vluchtelingen uit genoemde landen- en nu ook uit het Midden Oosten- Europa binnen via de Griekse grenzen.Zoals hier op het eiland.Allemaal komen ze via Turks grondgebied en worden ze daar zelfs 'geholpen' -tegen woekerprijzen- aan gammele bootjes en zwemvesten. Als die laatsten er dus al zijn !
Bij nacht en ontij worden overvolle rubberen vaartuigjes volgestouwd met verwachtingsvolle asielzoekers die de 8 km. zee tussen Turkije en Lesbos op goed geluk moeten zien over te komen.Menig bootje haalt de overtocht niet. Het sloepje van dit weekend vervoerde 28 personen. Amper tien van hen, hebben het koude water overleefd.
We kennen ze al jaren; de schichtige,uiterst beleefde en uitgehongerde jonge mannen en vrouwen,soms ook met kinderen; die zo snel mogelijk naar Athene willen, om van daaruit uit te zwermen over Europa. Ze zijn door hun families uitgestuurd in de hoop op een beter leven. Ze hebben het verzamelde familiegeld bij zich, zonder de waarde ervan te beseffen. Onderweg worden ze kaalgeplukt door malafide 'helpers' die hun allerlei loze beloftes doen of dingen aansmeren.
Grieks Ijzeren Gordijn
In 2008, toen we in ons Sapphohuis bezoek hadden van de toenmalige Belgische ambassadeur, samen met zijn (Griekse) ereconsul op Lesbos, heb ik het thema willen bespreken. Deze vluchtelingen komen immers ook naar België en Nederland. De consul wou er echter niet op ingaan. Niemand wil er blijkbaar over spreken. Een schandvlek voor Griekenland. Maar vooral een schande voor Europa ! Griekenland alleen kan dit probleem immers niet aan. Het moet bij de wortel worden aangepakt. Turkije, dat toch ambitie heeft om bij de Europese Unie te komen, is daarin al een eerste schakel.
De Grieken proberen wanhopige pogingen om de vluchtelingen buiten te houden. En er komen er alsmaar meer. Tussen Turkije en Griekenland is er recent nog een ijzeren gordijn van 10 km. opgetrokken bij de rivier Evros waar ook veel instroom is. Ook daar verdrinken jaarlijks tientallen vluchtelingen. Op het eiland Samos, wat ook kort bij de Turkse kust ligt, in de Egeïsche zee, precies hetzelfde verhaal.
We willen het dus blijkbaar al niet meer weten hoeveel van deze mensen jaarlijks verdrinken in hun verwoede poging om Europeaan te worden ! Het zijn er honderden per jaar...
Van opvang en begeleiding is er ook al helemaal geen sprake. Enkele jaren geleden was er nog een opvangcentrum hier op het eiland waar de vluchtelingen voor eerste hulp terechtkonden.Na een ophefmakende reportage op televisie over de erbarmelijke omstandigheden van deze overvolle plek, is het centrum gewoon gesloten ! Wat er nu met de stumperds gebeurt, weet niemand. 'Wat niet weet,niet deert' is de slogan die men hanteert !
Deze mensen zijn niet alleen economische vluchteling. We kennen enkele van hun verhalen van terreur en oorlog. Onder meer door de Taliban. Terugkeren is zelfs geen optie voor hen. Zij riskeren sowieso de dood én de afwijzing van heel hun gemeenschap, als de overtocht hen niet lukt.Hen hier op het eiland helpen en begeleiden is bovendien verboden ! Er zijn boetes en straffen voor hen die hen zouden bijstaan...
Toch gebeurt het. Stiekem. Op risico van zélf in de problemen te komen. Hoe kan je wanhopige,verkleumde,hongerige en halfverdronken mensen immers zomaar aan hun lot overlaten ? Er zijn hier wel opvangcentra voor verwaarloosde dieren ! En aangespoelde bultruggen zouden zeker het nieuws halen...
Voor de 18 aangespoelde lichamen kwam weer alle hulp te laat.Waar blijven internationale hulporganisaties als het Rode Kruis en anderen hierin ? Zij zouden hier toch hulpposten kunnen installeren ? In plaats ook van,in Navo-verband, aan Turkije Patriotraketten te geven, om zich mogelijk tegen Syrië te verdedigen, zou de Europese Gemeenschap moeten helpen om het vluchtelingenprobleem in Turkije zélf al aan te pakken.
Hét -en de vluchtelingen zelf- zou(den) dan niet zo ver moeten komen !
Er zullen ongetwijfeld weer wel 'andere belangen' voorrang hebben op deze voortdurende menselijke drama's die zich hier al jaren in alle stilte afspelen...Het is immers nooit Kerstmis voor iedereen !

Schiet op kinderen

Niks zo laf en walgelijk als jezelf de geschiedenis in te schieten op weerloze kinderen... De schutter, van wie ik de naam zo snel mogelijk wil vergeten, is een product van onze cultuur.
We moeten het inderdaad niet hebben over wapenbezit in de Verenigde Staten. Dat is zo oud als de States zelf. Het Wilde Westen. Er zijn 300 miljoen wapens onder de Amerikanen. Alleen in de handen van de meest verstoorden onder hen zijn ze gevaarlijk. De president zal er niet in slagen om het wapenbezit, dat verankerd is in de Amerikaanse grondwet, te verbieden of terug te schroeven.
Wél kunnen we andere dingen doen, die niet bij wet vastliggen. Of we kunnen andere wetten maken.
Zou zouden we voortaan in de media helemaal geen aandacht meer mogen geven aan de dader.
Zijn naam wordt dan niet meer genoemd. Zijn achtergrond wordt niet meer uitvoerig meegedeeld. Zijn motieven komen niet langer uitgesmeerd in de pers. Mister 'nobody' blijft dus op die manier voor iedereen 'niemand'... Het zou al vele van zijn soortgenoten de lust ontnemen om als een held de geschiedenis in te gaan! We zouden daarentegen wat meer kunnen vertellen over de slachtoffers en welke dromen zij allemaal nog wel hadden.
Als we vaststellen dat één van de dromen van kinderen is om later 'beroemd' te willen worden; kunnen ook gezaghebbende beroemdheden zich best moreel uitspreken over dit soort drama's. Ze kunnen zieke geesten duidelijk maken dat er heel wat moeizaam werk en gezwoeg aan hun status is voorafgegaan en dat zulke eenmalige daden hoogst verwerpelijk zijn. Beroemd worden door 'agressie' zou sowieso moeten worden afgekeurd.
We zouden daarom per direct gewelddadige videogames uit de handel kunnen nemen- zoals ik al bij elk schietdrama (ook in deze blogs) suggereerde- omdat alle daders van dit soort terroristische aanslagen 'gamers' zijn, die daar hun opleiding hebben genoten ! Ze worden er beloond voor het aantal 'hits' en het aantal doden...
Bij terroristische aanslagen van bv. Al Quada elimineren we toch ook de trainingskampen en zorgen we ervoor dat mentaal zwakke en beïnvloedbare individuen er niet zomaar terecht kunnen.
We zouden in scholen en opvoeding meer oog en oor moeten hebben voor de 'stilsten' onder de leerlingen en jongeren. Dat zijn potentieel de gevaarlijksten.De eenzaten broeien al te vaak op thema's die in hun solistische geesten wanstaltige vormen aannemen. We laten ons teveel misleiden door (té) vriendelijke,stille,brave,perfecte en 'aangepaste' kinderen. Hun verhaal is dikwijls heel schrijnend en wil gehoord worden ! Een groot verdriet kan vaak een tsunami aan verdriet bij anderen veroorzaken.
Laat ons dus niet de kop in het zand steken en ongeloofwaardig zeggen dat we het niet hebben geweten en het niet begrijpen... Er lopen duizenden tijdbommen onder onze jongeren rond ! Uitgestotenen, gepesten, verongelijkten, gekwetsten en verdrietigen...die zich op het net gooien of van bruggen en voor treinen springen.
De 'psychische oorlog' die zij binnen zichzelf voeren maakt slachtoffers. De explosie van agressie die ze meedragen, stoppen we enkel door meer zorgzaamheid,attentie,empathie en tijd voor hen op te brengen. Het creeëren van helden en af-goden in de sport,de film,de showbizz en overal elders, moet stoppen. Of, we maken monsters !
Een halfautomatisch wapen is voor sommigen voldoende voor de finale en ultieme 'walk of fame'...

Spelletjes

Ik hou niet van spelletjes. In geen enkel opzicht. Ik heb het ook nooit graag gedaan als kind. Ik ergerde me aan spelletjes als 'Mens erger je NIET' of allerlei teerlinggerelateerde andere tijdverdrijven. Het woord 'tijdverdrijf' alleen al, klinkt mij bijzonder negatief en leeg in de oren. Ik vond er nooit de opwinding in die anderen blijkbaar wel hadden.
Het heeft me nooit echt blij gemaakt om competitief tegen anderen te 'spelen' voor de hoogste punten. Ik voelde me er niet beter of slechter door als ik iemand de loef kon afsteken in een of ander puntenspel. Vooral ook niet als het om 'weet-spelletjes' ging.
Competitie en spelen is voor mij zelfs contradictorisch. Spelen is vrij en vrolijk zijn. Niet vanalles 'moeten'. Juist niét volgens regeltjes. Er hoeven in een echt 'spel' toch geen punten of prijzen te zijn...geen winnaars of verliezers ? Het gaat toch om de deugd en het plezier ?
Neem nu al die televisiespelletjes waar deelnemers quizvragen moeten beantwoorden. Laatst zag ik hier nog, via de satelliet, bij 'Iedereen Beroemd' de treinquiz, waar drie vragen gesteld worden aan een reiziger, op een bepaald spoortraject, en er 300€ kan verdiend worden. De vragen zijn dan ook nog multiple choice en eigenlijk gaat het dus om gokken. Bij een slecht antwoord moet de deelnemer de trein verlaten en een uur,in de kou wachten, vooraleer hij zijn reis kan verderzetten.
Ik vind hier allemaal niets 'leuk' aan ! En, waarom moet er altijd geld mee gemoeid zijn ? Voor mensen die geldnood hebben moet het een verschrikkelijke gedachte zijn om zomaar 300€ te mislopen, omdat ze net niet de 'juiste trein' hebben genomen. Driehonderd euro is veel geld,toch ? Twaalfduizend oude Belgische franken, zoals mijn ouders van 80 nog altijd omrekenen. Gewoon om drie domme vragen over de actualiteit goed te gokken !? Wansmakelijk is dat.

Als kind herinner ik me nog zettersprijskampen (kaarten) in de buurt, waar de eerste prijs voor de winnaar een varkenskop of 5 kg. pensen van slager Vandecruys ( de beste bloedworst) inzet was. Dat was nog wél smakelijk.
Overal wordt er, in volle crisistijd, met aanzienlijke geldbedragen gegooid, terwijl het zgz. om een 'spel' gaat. Duizenden euro's worden zo over de (spel)balk gegooid.
En dan de kans-spelen van de diverse loterijen... Deze week wonnen twee Amerikanen 588 miljoen dollar ! Vorige week won er een Belg de jackpot van Euromillions. Schandalig. Om een heel leven on-gelukkig van te worden ! Die winnaar kan trouwens niet meer buiten komen,toch ? Hij is zijn hele sociale leven kwijt. Zijn hele nageslacht is gehypothekeerd. Levenslang gevangen in een paleis met gouden muren. Ik zou het mijn grootste vijand- als ik die had- niet wensen...

De jongere generatie noemt het geen 'spel' meer maar een 'game'. Zij staan urenlang aan te schuiven -zoals mensen in de ontwikkelingslanden voor een kom rijst- om hun gamehonger te stillen als er een nieuwe versie van 'hun spel' is uitgekomen. Oorlogsgames worden met miljoenen duur verkocht. Spelen is voor de deelnemers bloederige ernst.
Op facebook word ik geregeld uitgenodigd om een of ander spel mee te spelen. Mensen, doe dat dus niet meer ! Spelen jullie maar om de tijd-te-doden of gelijk welk ander iets of iemand te doden. Ik doe niet mee !Gamers waren nooit mijn vrienden.
Jongeren studeren en eten niet meer omdat ze moeten 'gamen'. De gameverslaving is alom.
Misschien wil ik best wel spelen...maar niet op die manier. Ik wil lachen, plezier maken,fantaseren,gek doen,creatief zijn,spitsvondig en ongedwongen zijn...

Maar dat 'spel' moet ik zelf maken. Het is niet te koop ! - Game over-

K-wartaaldenken

Vanmiddag 'ontdekte' ik terug mijn blog, waar ik met zoveel ijver enkele jaren geleden mee begon...Ik stel vast dat ik er meer dan anderhalf jaar niets meer op publiceerde. Daar komt bij deze dus, verandering in. De wintertijd is een uitgelezen tijd om terug te gaan schrijven. Het is halfzes in de avond en al donker. Buiten hoor ik de zee aanbeuken tegen de rotsen. De hond zoekt de kachel. Met een kaars op de schrijftafel en een pot koffie moet het wel lukken.
Vaak heb ik immers de onweerstaanbare drang om te reageren op dingen uit de actualiteit en het publieke leven daarbuiten. Gemakkelijk natuurlijk, ver weg van het 'gedruis' en zonder veel te riskeren. Tenzij deze kritiek. 'Allemaal veel makkelijker gezegd dan gedaan' zegde men vroeger. Voor anderen geldt echter het omgekeerde : Soms heel snel dingen doen, zonder te weten wat men hierover kan zeggen. Zonder visie. Zonder overtuiging of termijndenken. Dat is allicht het grootste euvel van deze tijd. De snelle doeners 'doen' hun ding en zien niet vooruit naar wat de gevolgen zijn. Op die manier is onze economie, ons klimaat, en zoveel meer naar de haaien gegaan. Het '(k)wartaaldenken' viert hoogtij.Overal. We denken in termen van drie maanden en hinkelen zo het hele jaar door van het ene kwartaal naar het andere.Korte termijn. Korte visie. Kort geheugen.
En nu moeten we de schade met zijn allen gaan betalen. Schade van jaren waarin we niet voor-gedacht hebben, noopt ons nu tot na-denken.
De charlatans van het 'economisch fundamentalisme', als nieuwe religie, proberen ons nog altijd fabeltjes te verkopen en hun wartaal en vooruitzichten op de toekomst zijn alle dagen voorpaginanieuws in de vele fabeltjeskranten.
Terwijl elke burger met gezond verstand maar al te goed weet dat het gedaan is met het 'sprookje'. We hebben te lang, te veel en te dikwijls met onze grijpgrage vingers in de vetpotten gezeten. Het is afgelopen met onze luxe en overdaad. Gedaan met leven op krediet en geld uitgeven wat we niet hebben. Back to basics. Met minder. Veel minder. Zoals de Grieken dat hier al enkele jaren aan den lijve ondervinden. Zij zijn weer de voorlopers van een andere wereldorde. Een nieuwe wereld is in de maak. Misschien, zoals de Azteken en de Inca's voorspelden, vanaf 21 december, volgende maand ? Ik kijk uit naar die datum. Het zal 'anders' moeten. Met meer visie. Minder snel en super. Meer solidair en simpel.
Niemand kent het scenario. Niemand weet hoe het 'dan' moet. Dat is best spannend. Maar ook onzeker. En dat boezemt velen angst in. Maar elk einde is ook een nieuw begin. Als we maar niet denken dat het ooit nog kan zoals 'vroeger'. Alles gaat voorbij ! Tijd om met z'n allen opnieuw te beginnen. Crisissen zijn ook kansen...