Nog maar pas was er heel wat opschudding in diezelfde VLK over het feit dat zij hun vrijwilligers,-mensen die kankerpatiënten sociaal bijstaan- aan de deur hadden gezet,zonder overleg en behoorlijke communicatie.Een complete vrijwilligerswerking met ruim 350 betrokken mensen, die meer dan 12 jaar werd opgebouwd, met inloophuizen voor patiënten, bijstand in het ziekenhuis e.a. werd zomaar abrupt stopgezet.
Ziekenhuizen en mutualiteiten werden verzocht -via de media- om het boeltje over te nemen.
Wat kankert er daar binnen VLK ?
Geldgebrek is er dus kennelijk niet.
En als al de gelden die in zulk een organisatie binnenkomen via giften,schenkingen,donaties,erfenissen...nog amper dienen om de wetenschap en het onderzoek vooruit te helpen, waar blijft de verantwoordelijkheid van de overheid hierin dan ? En wie bepaalt welk kankeronderzoek gefinancierd wordt en welk niet ? Welke firma's verdienen hier hun geld mee en welke niet ? Welke criteria worden er gehanteerd om zulke grote geldstromen te versassen naar de 'juiste onderzoeker' ?
België besteedt nog geen 2% van zijn BNP aan kankeronderzoek en wetenschappelijk onderzoek in het algemeen. Minister Oncelinckx van Volksgezondheid trok 22 miljoen uit voor kankeronderzoek over twee jaren in 2009 en 2010.
De VLK alleen al beheert meer geld in onderzoek. In 2009 had VLK een inkomen van 13,6 miljoen euro. Slechts 2 miljoen hiervan werd besteed aan vrijwilligerswerk,vakanties voor kankerpatiënten, inloophuizen en sociale ondersteuning van kankerpatiënten. Net dat luik dat nu dus wordt afgestoten !Net nu men pas met één enkele erfenis 8 miljoen ontving ?
Recent lekte nog uit dat de directrice van Amnesty International, toch ook zo'n 'sociaal project', een opstappremie had ontvangen van 600.000 Euro ! Leg dat maar eens uit aan de vele vrijwilligers die op straat bedelen en mensen lastig vallen om zulk een project te steunen.
Sociale projecten worden tegenwoordig bestuurd door managers. Vergelijkbaar met de bankensector. En daar weten we ondertussen waar het grote geld voor dient.Ook in de ziekenhuiswereld zie je deze 'rationalisatie'. Ten koste allemaal van de patiënt en de doelgroep zelve. Gezondheidzorg is ook 'big business' geworden.
Kankeronderzoek moet gefinancierd worden door de overheid en niet door ondoordringbare stichtingen en vzw's,bestuurd door kleine clubjes, die de bevolking schuldinducerend- zoals in smeekbrieven- geld afhandig maken om daar dan, zonder weinig controle, mee te kunnen doen wat ze willen.
Heel wat kankerpatiënten blijven nu in de kou staan in de noodzakelijke hulp bij allerlei sociale aspecten van hun ziekte. Daar zou vooral meer energie en geld moeten naartoe gaan vanuit zulke stichtingen. Vrijwilligerswerk en sociale ondersteuning, in tijden waar mensen vaak nog weinig beroep kunnen doen op familie of buren,zou net moeten opgebouwd worden ipv. afgebouwd !
De overheid kan geld van accijnzen op kankerverwekkende producten en levenswijzen aanwenden om de wetenschap te stimuleren. Al de belastingsinkomsten uit tabakverkoop, autoverkoop,alcohol,C02 vervuiling,gevaarlijke kerncentrales,ongezonde voedingsindustrie enz. zou ruim voldoende moeten zijn om de wetenschap aan het werk te zetten om niet commerciële alternatieven en oplossingen te zoeken.Of is de wetenschap er ondertussen ook om vooral de industrie te helpen ?
En best zou het onderzoek dan ook nog Europees gecoördineerd worden. Zodat geen tien universiteiten met hetzelfde dure onderzoek zouden bezig zijn. Of een Waalse én een Vlaamse universiteit hetzelfde werk doen.
Och ja, wie ben ik om hierover te schrijven ? Als je als kankerpatiënt hoort dat men zo z'n best doet om een oplossing te zoeken voor je kanker, moet je toch dankbaar zijn,niet ?. En geduldig wachten. We zijn er mee bezig ! klinkt het. Binnen 2 of 5 of 10 jaar heeft men allicht een 'oplossing' hoor je steeds.
En je kan alleen toch maar blij zijn dat diegenen die het net niét gehaald hebben, hun hele erfenis achterlieten om jou misschien nog te kunnen redden. Alle hoop is gevestigd op de slimme wetenschapper die je chemisch zal gaan helpen. Diegenen die je kanker immers mede chemisch hebben veroorzaakt, zullen niet omkijken. In Tsjernobyl en Fukushima weten ze dat al.
En voor je nood aan sociale en emotionele ondersteuning moet je dan maar even flink zijn en op je tanden bijten. Als die al niet zijn stukgebeten...Er zijn er trouwens zovelen in dezelfde situatie. Iedereen staat er alleen voor. Dus, als zij het aankunnen, kan jij dat ook ! En 'kankeren' hierover, helpt toch niet...
Ik wou alleen maar heel even 'opkomen tegen een bepaald soort kanker' . Eentje waar helemaal geen onderzoek naar wordt gedaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten